نظرات mostafavi

با سلام به شما کاربر محترم

سوال و دغدغه اتون رو می‌فهمم ولی به نظر میاد حس و حال متنتون پر از حس و حال ناراحتی و خشمه و گویا از چیزی ناراحت هستید و همین مسئله هم در قضاوت و ارزیابی‌تون هم تاثیر گذاشته است. این رو می‌فهمم که یک پسر یا دختر مجرد برای ازدواج، خودش و خانواده‌اش باید زحمت بکشند و تلاش کنند بتونند ازدواج کنند. طبیعیه که هر دختر و پسری وقتی به یه سنی برسه نیاز به ازدواج داره و این رو کسی منکرش نیست، ولی به نظرتون وقتی توی شرایطی از زندگی قرار بگیرید که جامعه با تنگ نظری و سختگیریهای بی مورد، چشم رو هم چشمی و مواردی از این دست که ازدواج رو برای جوونها سخت کرده آیا این مشکل از سوی دین ایجاد شده؟ وقتی فرهنگ جامعه درباره ازدواج پر است از تناقضات و تعارضات، از یک سو و بی تدبیری مسئولین که شرایط اشتغال رو برای جوانان جویای کار هم سخت کرده، آیا مقصر دین هست؟ جالبه که حتی در شرایطی که کسی قادر به ازدواج نباشد، دین اسلام راه اضطراری رو مثل ازدواج موقت رو هم پیشنهاد داده است که افرادی که قادر به ازدواج دائم نیستند، بتونند با این ازدواج موقت به نیازشون پاسخگویی کند. آیا اینکه جامعه‌ای بخاطر جهالت یا بد فهمی یا ... تن به این ازدواج نمی‌دهد، ولی به رابطه آزاد تن می دهد، آیا انصافا این به دین برمی‌گردد؟

من ناراحتی شما رو کاملا درک می‌کنم و از این جهت به شما حق میدم که ناراحت باشید؛ چرا که ما هم به عنوان یک طلبه همین دغدغه‌ها رو داشتیم و بسیاری از طلبه‌ها همین دغدغه‌های ازدواج رو دارند، ولی این ربطی به نظام دین یا حوزه و آخوند و ... نداره؛ به نظرتون اگر از فردا مثلا اعلام بشه که رابطه دختر و پسر توی این وضعیت آزاد شود، آیا فکر می‌کنید مشکل حل میشه؟ یعنی دیگه فسادی جامعه رو دربرنمی‌گیره؟ آیا توی چنین جامعه‌ای احساس امنیت می کنید؟ قطعا نه. اتفاقا مشکلات چند برابر میشه.

بنابراین مطالبه شما به عنوان یه جوون به حق است ولی باید توجه کرد که مخاطب شما دین، آخوند و طلبه و ... نیست، بلکه مخاطب شما باید مسئولان و جامعه خودمون باشد.

موفق باشید.