سند 2030
تب‌های اولیه
-تجربه به مسئولان جامعه اسلامی می‌آموزد که امضای سند 2030 مثل سندهای قبلی دیگر، اهرمی برای فشار بیشتر دشمنان بر ایران خواهد شد.
با وجود قضاوتهای متضاد در باره سند 2030، حقیقت این است که این سند، فاقد ارزش گذاری مطلوب برای جامعه اسلامی است.
با وجود ورود مقام معظم رهبری به مسئله سند ۲۰۳۰ و مخالفت رسمی ایشان با این سند، همچنان تعداد قابل‌توجهی از اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی موضع خود را در این خصوص مشخص نکرده‌اند.
از دولت گرامي درخواست داريم فارغ از بحث هاي سياسي، اين قضيه فرهنگي (سند 2030) را جدي بگيرد و از پذيرش آن منصرف شود و آن را ابطال کرده و به يونسکو برگرداند، چرا که خير دنيا و آخرت همه ما در دفاع از ارزش هاي اسلامي است.
رئیس جمهور باید با تذکر به شورای عالی انقلاب فرهنگی و دیگر دست اندرکاران که این سند را امضاء کرده اند از آن ها بخواهد با اتخاذ سازوکارهایی مشکل کشور را در زمینه سند ۲۰۳۰ بر طرف کنند.
سند موسوم به ۲۰۳۰ از دو جنبه شکلی و ماهوی دارای اشکال است، این سند بدون اطلاع شورای عالی انقلاب فرهنگی امضا و اجرا شد، امضاء و اجرای مخفیانه این سند اولین دلیل در مشکوک بودن روند اجرای این سند است.
در سند ۲۰۳۰ اخلاق را مسخره می‌کنند، حیا را مسخره می‌کنند، دست معلم و پدرومادر را تحت عنوان آزادی لیبرال از سر کودک برمی‌دارند و همه را تحت عنوان اینکه ما افراد را نجات می‌دهیم به ذیل نظام سرمایه‌داری می‌برند.
منظور از تساوی جنسیتی یعنی قبول عدم تفاوت دختران و پسران در تکالیف اجتماعی، پوشش، انتخاب نوع آموزش و نیز قبول عدم تفکیک جنسیتی بین دختران و پسران؛ که همه این موارد با موازین شرعی و قوانین داخلی ایران در تعارض است.
مقایسه کتاب مطالعات اجتماعی پایه نهم دوره اول متوسطه سال 1394- 1395 با همین کتاب در سال 1395 – 1396 بیانگر تغییرات معنا داری در راستای سند 2030 است.
اشکال مهم متن سند2030، محور قرار گرفتن نظر مردم در تصمیمگیریهای آموزش و پرورش به جای محور قرار گرفتن معارف الهی و ارزشهای اسلامی است.
با این مصوبه دوپهلو و ابهام برانگیز عملا دست غربگدایان غیر انقلابی و میلیاردرهای اشرافی باز شد تا علاوه بر سند ۲۰۳۰ در مجامع بین المللی در سایر زمینه‌ها به صورت پنهانی توافق کرده و اجرای آن را با این توجیه که با اسناد بالادستی نظیر سند تحول در آموزش و پرورش مغایرت ندارد در دستور کار خود قرار...
غربی ها گفته اند ما تاجایی شرایط شما را قبول داریم که با روح سند در تضاد نباشد و جامعه اسلامی ما که دارای فقه و فرهنگ اسلامی و دینی است، چگونه می تواند با روح سند سازگاری کند؟ چرا توقع داریم که آنان شرایط ما را تمام و کمال بپذیرند؟