-عمر، ابوطلحه انصاری و 50 مرد جنگی را مامور کرد که بعد مرگ او، هر 6 نفر عضو شورا را در خانه‌ای گرد هم آورد و آنان از میان خود یک نفر را به عنوان خلیفه برگزینند؛ پس شرکت امیرالمومنین(علیه‌السلام) در این شورا به اختیار خود نبود.
اگر امامت منصبی الهی است و اینکه خدا باید شخصی را برای امامت نصب کند، پس چرا امیرالمومنین در جلسه انتخابی شورای شش نفره شرکت کرد؟ آیا این، دلیل بر انتخابی بودن امامت نیست؟!
پاسخ:
اولا: عمر بن خطاب، به ابوطلحه انصاری و 50 مرد جنگی دستور داد کسانی‌که از شرکت در شورا امتناع ورزند را گردن بزند.(ر.ک: طبقات ابن‌سعد، ج3،ص47؛ انساب الاشراف، ج2،ص261) آیا با وجود چنین ارعابی می‌توان تصور کرد که حضرت با اختیار خودش در شورا شرکت کرده است؟!
ثانیا: گفتار امام در خطبه شقشقیه حاکى از نارضایتى وى در این مشارکت است. ایشان مى‌فرماید: «آن‌گاه که عمر در گذشت، امر خلافت را در قلمرو شورایى قرار داد که تصور می‌کرد من نیز همانند اعضاى آن هستم، ... ولى ناچار در فراز و نشیب با آنان موافقت کردم و در شورا شرکت کردم. ولى یکى از اعضا به سبب کینه‌اى که با من داشت، از من چهره برتافت و به نفع رقیب من کنار رفت و دیگرى به خاطر پیوند خویشاوندى با خلیفه به نفع او راى داد.»(نهج البلاغه، خطبه3، ص48)
ثالثا: اگر حضرت در شورا شرکت نمی‌کرد در طول تاریخ می‌گفتند: علی(علیه‌السلام) خودش نمی‌خواست که خلافت را بپذیرد و اگر در شورا شرکت می‌کرد، قطعاً خلیفه می‌شد. امیرالمومنین(علیه‌السلام) برای دفع این شبهه در جلسه شرکت کرد.
_____________________________________
الطبقات الكبرى، أبوعبدالله محمد بن سعد، تحقيق: محمد عبد القادر عطا، بيروت، دارالكتب‌العلمية، چاپ اول، 1410ق-1990م.
کتاب جمل من انساب الأشراف، أحمد بن یحیی بن جابر بلاذری، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق-۱۹۹۶م.
برای اطلاعات بیشتر به این مقاله «شرکت امیرالمومنین در شورا، دلیل انتخابی بودن امام نیست» مراجعه بفرمایید.
