
با سلام خدمت شما.من دختری 22 سال کارشناسی مهندسی پزشکی وفرزند اول هستم.دوتا برادر کوچکتر از خودم دارم که برادر بزرگترم که 11 سال سن دارد که به علت نرسیدن اکسیژن کافی وزودتر ازموعد به دنبا آمدن دچار معلولیت ذهنی وجسمی شدیدی شدند که این بیماری نه ارثی ونه مادرزادی است وخانواده ام هزینه هاو وقت های زیادی برای درمانش صرف کردند.برادر کوچکترم سالم ودوست داشتنی است.من در یک منظقه ی کوچکی زندگی میکنم و چون اکثرا میدانند این چنین برادری دارم خیلی کم پیش میاید که خواستگار داشته باشم اگرم داشته باشم از یک جاهای دیگر به غیر از منطقه ی خودمون هستند.و به همین خاطر در مورد ازدواجم ناراحتم وبرایم سخت وغیرعادی است که وقتی خواستگاری بیاید برادرم را اینطوری ببیند.چون میترسم به خاطر معلولیت برادرم مرا رد کنند.البته من یک خواستگار بیشتر نداشتم ولی خب دیگه خبری از اون نشد ومیدانم به خاطر برادرم نبوده و.. به خودم ک هیچ امیدی ندارم به خاطر همین گاهی وقتها خودمو دست کم میبرم ازطرفی نمیتونم قیدشو بزنم چون واقعا شدیدا احساس نیاز میکنم.وباربارها از خدا وامام زمان خواسته ام که بهترین عشق را نصیبم کنه وشرایط مرا بپذیرد ودرک کند.مادرم که به خدا امیدوار است.من چکار کنم من واقعا بابت این موضوع از درونم رنج میبرم وناراحت هستم؟؟ وسوال دیگری دارم این است آیا با وجود برادرم موقعیت های خیلی خوب از لحاظ اجتماعی،فرهنگی،خانوادگی و.. نصیبم میشود؟؟؟ نا گفته نماند من مشکل کم شنوایی مادر زادی دارم واز همان بچگی از سمعک هایم استفاده میکنم و اصلا بابت این موضوع نگران نیستم چون مشکل خاصی نیست چون بابت این مشکل خدا موهبت های زیادی بهم داده.فقط مشکلم برادرمه.خواهشا راهنماییم کنید من چکار کنم.؟؟
خیلی سخته که به خاطر یکی دیگه دختر رو رد کنن.
مشکل سمعک هم از نظر خواستگارها خیلی مهمه.
خودتو دست کم نگیر عزیزم...اعتماد به نفس داشته باش.هنوز خیلی برای این فکرا زوده که بخای نگران باشی
سلام. اینکه میگید "گاهی وقتها خودمو دست کم میگیرم" لطفا این کارو نکنید. ولی این رو در نظر بگیرید که کلا آمار ازدواج پایین هست و این که خواستگاراتون کمه مشکل اجتماعی و همه گیر هست نه شما...
با این وضعیت شما نباید ایده آل گرا باشید و اگه موردی پیدا شد که از لحاظ فرهنگی و شخصیتی با هم تناسب داشتید زیاد دربارش سختگیری نکنید.
با سلام و تشکر از شما بابت اعتمادتان به گروه مشاوران «رهروان ولایت»؛
در ابتدا درود بر شما میفرستیم که توانستید تحصیلات خود را در یکی از رشتههای کاربردی و خوب ادامه و در آن موفق باشید؛ همچنین این جمله «خدا موهبتهای زیادی به من داده» حکایت از قدرشناس بودنتان دارد که انشاءالله آیندهای روشن را برای شما به ارمغان خواهد داشت.
امام حسین(عليهالسلام) میفرماید: «شُكْرُكَ لِنِعْمَتٍ سَالِفَه يَقْتَضِي نِعْمَتاً آنِفَه[1] شكر تو بر نعمت گذشته، زمينه ساز نعمت آينده است.»
حال در کنار ذکر مطالب فوق به بررسی فرازهایی از متن شما میپردازیم؛
فرمودید: «من در یک منطقهی کوچکی زندگی میکنم؛ برادر بزرگترم که 11 سال سن دارد، به علت نرسیدن اکسیژن کافی و زودتر ازموعد به دنیا آمدن، دچار معلولیت ذهنی وجسمی شدیدی شدند؛ من مشکل کم شنوایی مادر زادی دارم واز همان بچگی از سمعک هایم استفاده میکنم؛ آیا موقعیتهای خیلی خوب از لحاظ اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و... نصیبم میشود؟»
خواهر گرامی؛ میبایست قبول بفرمائید، مجموع این مطالبی که فرمودید، حکایت از خاص بودن شرایط شما دارد و آنچه در خصوص زندگی و همسر آینده خود متوقّع هستید و در ذهن خود ساختهاید، نوعی ایدهآل گرائی بوده که رویّهی صحیحی به نظر نمیرسد!
همهی ما یقینا بهترین شرایط زندگی را خواستار هستیم و دوست داریم به آن برسیم و برای آن تلاش هم خواهیم کرد و هر آن چیز که باعث یأس ما شود را به دستور آیات و احادیث متعدد، کنار هم خواهیم زد؛ چرا که معتقدیم یک فرد معتقد، هیچگاه مأیوس نمیشود!
چنانکه قرآن از زبان حضرت یعقوب(علیهالسلام) چنین میفرماید: «يا بَنِي اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَيأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لَا ييأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ[يوسف/ 87] پسرانم! برويد، و از يوسف و برادرش جستجو کنيد و از رحمت خدا مأيوس نشويد؛ که تنها گروه کافران، از رحمت خدا مأيوس میشوند!»
منتها باید توجه کرد که ایدهآل خواستنها و برای آن تلاش کردنهایمان، نباید مانع از واقعگرائی ما شود!
بنده به شخصه دختران جوان و تحصیلکردهای را در تهران میشناسم که علیرغم داشتن موقعیتهای خوب اجتماعی و خانوادگی، ایدهآلگرائی را کنار گذاشته و به صورت منطقی، حاضر شدند یکی از گزینههای پیشرویشان را انتخاب و با همان، ازدواج کنند!
امیدواریم به زودی پسرانی خوب، جهت خواستگاری از شما اقدام نمایند که آن زمان، در خدمت شما خواهیم بود تا پیرامون شرایط آن خواستگاران و این که آیا مناسب شما میباشند یا خیر صحبت کنیم؛ ولی تا آن زمان، سعی بفرمائید خود را با مشغول کردن به فعالیتهای مفید، مانند ادامه تحصیلات، آموزش خیاطی، آشپزی، حفظ قرآن و حضور در فعالیتهای مثبتی که زنان منطقهی شما به آن مشغول هستند؛ در کنار این که خود را سرگرم کرده و بر کمالات خود میافزائید، شرایط دیده شدن را هم فراهم آورده و انشاءالله در نهایت، طعم خوشبختی را حسّ نمائید.
همچنین اگر بتوانید در کنار مسائل فوق، اهالی منطقهی سکونت خود را تفهیم نمائید که مشکل برادرتان از چه چیز ناشی شده و مادرزادی نبوده است، شاید برای رفع مشکل موجود و آمدن خواستگارهای مناسب، کمک کننده باشد.
امیدوارم موفق و سربلند باشید.
---------------------------------------------
پیگیری:
[1] حلوانی، نزهت الناظر و تنبیه الخاطر، ص80