ترس ازازدواج به خاطر معلولیت برادر

خودتو دست کم نگیر عزیزم...اعتماد به نفس داشته باش.هنوز خیلی برای این فکرا زوده که بخای نگران باشی

با سلام و تشکر از شما بابت اعتمادتان به گروه مشاوران «رهروان ولایت»؛

در ابتدا درود بر شما می‌فرستیم که توانستید تحصیلات خود را در یکی از رشته‌های کاربردی و خوب ادامه و در آن موفق باشید؛ همچنین این جمله «خدا موهبت‌های زیادی به من داده» حکایت از قدرشناس بودن‌تان دارد که ان‌شاءالله آینده‌ای روشن را برای شما به ارمغان خواهد داشت.
امام حسین(عليه‌السلام) می‌فرماید: «شُكْرُكَ لِنِعْمَتٍ سَالِفَه يَقْتَضِي نِعْمَتاً آنِفَه[1] شكر تو بر نعمت گذشته، زمينه ساز نعمت آينده است.»
حال در کنار ذکر مطالب فوق به بررسی فرازهایی از متن شما می‌پردازیم؛
فرمودید: «من در یک منطقه‌ی کوچکی زندگی میکنم؛ برادر بزرگترم که 11 سال سن دارد، به علت نرسیدن اکسیژن کافی و زودتر ازموعد به دنیا آمدن، دچار معلولیت ذهنی وجسمی شدیدی شدند؛ من مشکل کم شنوایی مادر زادی دارم واز همان بچگی از سمعک هایم استفاده میکنم؛ آیا موقعیت‌های خیلی خوب از لحاظ اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و... نصیبم میشود؟»
خواهر گرامی؛ می‌بایست قبول بفرمائید، مجموع این مطالبی که فرمودید، حکایت از خاص بودن شرایط شما دارد و آنچه در خصوص زندگی و همسر آینده خود متوقّع هستید و در ذهن خود ساخته‌اید، نوعی ایده‌آل گرائی بوده که رویّه‌ی صحیحی به نظر نمی‌رسد!
همه‌ی ما یقینا بهترین شرایط زندگی را خواستار هستیم و دوست داریم به آن برسیم و برای آن تلاش هم خواهیم کرد و هر آن چیز که باعث یأس ما شود را به دستور آیات و احادیث متعدد، کنار هم خواهیم زد؛ چرا که معتقدیم یک فرد معتقد، هیچ‌گاه مأیوس نمی‌شود!
چنانکه قرآن از زبان حضرت یعقوب(علیه‌السلام) چنین می‌فرماید: «يا بَنِي اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَيأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لَا ييأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ[يوسف/ 87] پسرانم! برويد، و از يوسف و برادرش جستجو کنيد و از رحمت خدا مأيوس نشويد؛ که تنها گروه کافران، از رحمت خدا مأيوس می‌شوند!»
منتها باید توجه کرد که ایده‌آل خواستن‌ها و برای آن تلاش کردن‌های‌مان، نباید مانع از واقع‌گرائی ما شود!
بنده به شخصه دختران جوان و تحصیل‌کرده‌ای را در تهران می‌شناسم که علی‌رغم داشتن موقعیت‌های خوب اجتماعی و خانوادگی، ایده‌آل‌گرائی را کنار گذاشته و به صورت منطقی، حاضر شدند یکی از گزینه‌های پیش‌روی‌شان را انتخاب و با همان، ازدواج کنند!
امیدواریم به زودی پسرانی خوب، جهت خواستگاری از شما اقدام نمایند که آن زمان، در خدمت شما خواهیم بود تا پیرامون شرایط آن خواستگاران و این که آیا مناسب شما می‌باشند یا خیر صحبت کنیم؛ ولی تا آن زمان، سعی بفرمائید خود را با مشغول کردن به فعالیت‌های مفید، مانند ادامه تحصیلات، آموزش خیاطی، آشپزی، حفظ قرآن و حضور در فعالیت‌های مثبتی که زنان منطقه‌ی شما به آن مشغول هستند؛ در کنار این که خود را سرگرم کرده و بر کمالات خود می‌افزائید، شرایط دیده شدن را هم فراهم آورده و ان‌شاءالله در نهایت، طعم خوشبختی را حسّ نمائید.
همچنین اگر بتوانید در کنار مسائل فوق، اهالی منطقه‌ی سکونت خود را تفهیم نمائید که مشکل برادرتان از چه چیز ناشی شده و مادرزادی نبوده است، شاید برای رفع مشکل موجود و آمدن خواستگارهای مناسب، کمک کننده باشد.

امیدوارم موفق و سربلند باشید.
---------------------------------------------
پی‌گیری:
[1] حلوانی، نزهت الناظر و تنبیه الخاطر، ص80